Η Ζάκυνθος, ή το Λουλούδι της Ανατολής όπως το έλεγαν οι Ενετοί, κατοικήθηκε από τη Νεολιθική Εποχή, όπως έχουν αποδείξει οι αρχαιολογικές ανασκαφές. Ο Όμηρος ανέφερε για πρώτη φορά το νησί στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια, γράφοντας ότι οι πρώτοι κάτοικοι ήταν ο γιος του βασιλιά Δάρδανου της Τροίας που ονομαζόταν Ζάκυνθος και οι άνδρες του και ότι πρωτοήρθαν στο νησί γύρω στο 1.500-1.600 π.Χ. Στη συνέχεια το νησί κατακτήθηκε από τον βασιλιά της Κεφαλονιάς Αρκείσιο. Γύρω στο 34 μ.Χ., ο Χριστιανισμός έφτασε στο νησί και έγινε κυρίαρχος στο δεύτερο μισό του 3ου αιώνα μ.Χ. κατά την άνοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, που σχηματίστηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο. Στη συνέχεια, το νησί της Ζακύνθου μαζί με τα άλλα Επτάνησα περιήλθαν στην κυριαρχία των Ενετών και των Φράγκων και ακολούθησε η κυριαρχία του βασιλιά της Νάπολης και του πρίγκιπα της Φλωρεντίας. Κατά τον 15ο αιώνα, όταν η υπόλοιπη Ελλάδα βρισκόταν υπό τουρκική κυριαρχία, τα Επτάνησα βρίσκονταν ακόμη υπό ενετική κυριαρχία. Το 1797, Γάλλοι Ρεπουμπλικανοί ήρθαν στο νησί υποσχόμενοι να αλλάξουν το κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό σύστημα, αλλά τίποτα δεν κράτησε πολύ. Η ολιγαρχία επανιδρύθηκε όταν οι Ρώσοι και οι Τούρκοι κατέκτησαν το νησί. Οι Γάλλοι κατάφεραν και πάλι να καταλάβουν τη Ζάκυνθο αλλά ακολούθησαν οι Άγγλοι, οι οποίοι έμειναν στο νησί από το 1814 έως το 1864. Κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας τους, οι Άγγλοι εκσυγχρόνισαν και ανέπτυξαν τη διοίκηση και τα δημόσια έργα στο νησί. Έχοντας δραπετεύσει από την Τουρκοκρατία, η Ζάκυνθος βοήθησε την υπόλοιπη Ελλάδα στην Επανάσταση για την Ανεξαρτησία κατά των Τούρκων και, μαζί με τα άλλα Επτάνησα, ενσωματώθηκαν στο Ελληνικό Κράτος στις 21 Μαΐου 1864.
